10 lat pod Parasolem

Dwa dni świętował „Niebieski Parasol" swoje 10 lecie.

 

3 czerwca uroczystości zainaugurowała Msza św. w kaplicy ośrodka. Celebrowana przez ks. Artura Trelę odprawiana była w intencji chorych, Stowarzyszenia, jego członków, pacjentów i personelu.

 

Ten dzień był dniem spotkania osób mocno związanych ze Stowarzyszeniem „Niebieski Parasol" z jego przyjaciółmi, sympatykami, ludźmi wspierającymi rzeczowo placówkę i jej pacjentów.

 

 

Członkowie stowarzyszenia uznali, że jest to idealna okazja do wyróżnienia wszystkich tych, którzy przez ostatnich 10 lat w różnej formie zaangażowani byli w działalność organizacji. Blisko 30 osób związanych z Parasolem otrzymało okolicznościowe medale i listy z podziękowaniami za pomoc i wiarę w idee ośrodka pielęgnacyjnego.

 

- Chcieliśmy docenić i wyróżnić każdego, kto w nas wierzył – wyjaśnia prezes Stowarzyszenia Niebieski Parasol, Małgorzata Członka. – Początki bowiem były bardzo trudne. Niewystarczające środki finansowe, braki sprzętowe, nowa kadra, a co za tym idzie częsta rotacja na stanowiskach pracy i nie do końca przychylne środowisko lokalne – to wszystko prowadziło do konfliktów w samym stowarzyszeniu i nie służyło budowaniu placówki. Dlatego tak ważne było każde mobilizujące słowo, każdy serdeczny gest.

 

 

Dziś, po 10 latach, mamy stabilną pozycję w środowisku, tak ochrony zdrowia jak i środowisku lokalnym, oddaną, profesjonalną kadrę, ustabilizowana sytuację finansową i grono sprawdzonych już przyjaciół. Cieszy mnie także fakt, że nie jestem już odbierana jako obca. Zostałam zaakceptowana i sama też bardzo polubiłam Chojnów i jego mieszkańców.

 

 

 

 

Niebieski Parasol dysponuje 99. łóżkami. Rocznie przebywa tu około 180. pacjentów, głównie z Chojnowa i okolic, ale byli też pensjonariusze z Wrocławia, Głogowa, Warszawy, Poznania, Bydgoszczy, z województwa lubuskiego i Kotliny Kłodzkiej. Przez 10 lat opiekę uzyskało tu niemal 2 tysiące potrzebujących.

Ośrodek wciąż wymaga inwestycji. Ambicją pani prezes jest uruchomienie pozostałych budynków, wymiana łóżek na sterowane elektrycznie i zwiększenie zatrudnienia.

- Taki ośrodek to "worek bez dna" – dodaje M. Członka. – Żeby zaspokoić wszystkie potrzeby potrzebne są ogromne pieniądze. Radzimy sobie jednak, głównie dzięki przyjaciołom, kreatywności załogi i gospodarności.

 

Jubileusz, to czas refleksji i podsumowań. Prezes Stowarzyszenia Małgorzata Członka w zgrabny i zabawny sposób ujęła dzieje swojej placówki w formie pamiętnika, przedstawiając fragmenty historii ośrodka jako kabaretowe skecze. Pomogli w tym uczniowie Gimnazjum nr 1, których wspólnie z główną bohaterką przygotowywał Dariusz Wołoszyn.

 

Tego dnia nie było końca gratulacjom, podziękowaniom, życzeniom. Nie zabrakło też oprawy artystycznej. Uroczystości przeplatane były występami wokalnymi Gosi Hanieckiej.

 

W sobotnie popołudnie, w tym samym miejscu, odbył się festyn, na który zostali zaproszeni wszyscy mieszkańcy. Park przy ośrodku tętnił tego dnia życiem i muzyką różnego gatunku. Gości witała ze sceny ponownie Małgorzata Haniecka oraz jej koleżanka Aleksandra Korba. Chojnowskie wokalistki zastąpił przed mikrofonami oryginalny zespół Persival wykonujący muzykę Słowian i wikingów. Około dwudziestej temperaturę „muzykogrania" podniósł żywiołowy „Babylon". Grupa dała show, na który składają się wszystkie największe przeboje legendarnej grupy Bony M. Nastroje uspokoił nieco (przed nocnym wypoczynkiem) Josef Holly - wirtuoz gry na fortepianie i wokalista, łączący w charakterystyczny dla siebie sposób muzykę klasyczną, jazz, funky, pop.

 

 

Jubileusz był na bogato, huczny i z pompą, a dodatkowo przyniósł dochód ośrodkowi – i wszyscy zadowoleni.