Profesor, naukowiec, społecznik…

Jest szczególna okazja, aby porozmawiać z prof. dr hab. Zbigniewem Dobrzańskim, chojnowianinem, profesorem Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Rozpoczął się nowy rok akademicki, wielu z naszego miasta i okolic studiowało (lub studiuje) na tej znanej uczelni, która niedawno obchodziła Jubileusz 60-lecia. Obecnie, na 21 różnych kierunkach wykształcenie zdobywa tu ponad 10 tysięcy studentów.

 

Zbigniew Dobrzański jest chojnowianinem z urodzenia (1946), ukończył chojnowskie LO, od 1965 r. związany z Wrocławiem, tam ukończył studia  w Akademii Rolniczej, przeszedł wszystkie szczeble kariery naukowej, obecnie jest profesorem zwyczajnym, kierownikiem Katedry Higieny Środowiska i Dobrostanu Zwierząt na Wydziale Biologii i Hodowli Zwierząt Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Był wieloletnim dziekanem tegoż Wydziału, wypromował ponad 100 inżynierów i magistrów, 18 doktorów nauk rolniczych i weterynaryjnych. Jest autorem (lub współautorem) ponad 300 prac naukowych, ok. 20  patentów, wielu podręczników akademickich, itd. Jest członkiem kilkunastu stowarzyszeń i towarzystw naukowych (w tym dwóch zagranicznych), pełnił (lub nadal pełni) różne funkcje m.in. w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Polskiej Akademii Nauk itd. W uznaniu zasług odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim OOP, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej.

 

Redakcja:

Panie profesorze, jak wyglądała Pana droga do profesury?

Odpowiedź Profesora:

W czasach realnego socjalizmu funkcjonowała taka opinia, iż: „profesorem trudno zostać, ale łatwo być", a obecnie mówi się, że „profesorem trudno zostać i trudno być". Droga do profesury jest niełatwa, wymaga przede wszystkim uzyskania stopnia naukowego doktora, a następnie doktora habilitowanego, co trwa do 15 lat. Po habilitacji trzeba nadal kształcić studentów i prowadzić badania naukowe, publikować ich wyniki badań, napisać podręcznik akademicki, uczestniczyć aktywnie w  konferencjach naukowych, wypromować co najmniej 3 doktorów nauk itd. Ten drugi okres to kolejne  5-10 lat. Tytuł profesorski przyznaje Centralna Komisja ds. Stopni i Tytułu Naukowego w Warszawie, a nominacje wręcza Prezydent RP.

Redakcja:

Czy oprócz pana profesora są jeszcze inni chojnowianie w tej elitarnej grupie?

Profesor:

Znam dwóch: Kazimierz Lejda jest profesorem w Politechnice Rzeszowskiej (mieszkał w Goliszowie), zaś Tadeusz Zatwarnicki jest profesorem na Uniwersytecie Opolskim (mieszkał w Białej). Natomiast znaczna grupa chojnowskich absolwentów szkół średnich uzyskała doktoraty: wymienię np. Roberta Kupczyńskiego (dr hab nauk roln. - pracuje w UP we Wrocławiu), Kazimierza Lityńskiego, Wandę Prabucką, Tadeusza Tomaszewskiego, Tomasza Hadrysia , Lotara Rasińskiego, Macieja Gębalę, Ludmiłę i Jerzego Wolańskich. Ostatnio na Uniwersytecie Wrocławskim uzyskał doktorat z nauk chemicznych chojnowianin Łukasz Wiśniewski. Z Chojnowa pochodzi kilku oficerów wysokich rangą (pułkownicy: Krzysztof Dobrowlański, Roman Krawczuk, Zdzisław Skrętkowicz), komandor marynarki wojennej Henryk Zachajkiewicz, generał pożarnictwa Ryszard Dąbrowa.

Redakcja:

Wynika z tego, że Chojnowianie radzą sobie w każdych warunkach, a chojnowskie szkoły średnie, to kuźnia kadr i utalentowanych ludzi.

Profesor:

Też tak uważam, dlatego cenna jest inicjatywa wydania monografii „Chojnowianie - znani i zasłużeni".

Redakcja:

Czy to prawda, że w Chojnowie planowane było otwarcie filii Uniwersytetu Przyrodniczego?

Profesor:

Tak. Było to za mojej kadencji dziekańskiej, a więc ok. 10 lat temu. Planowane było powołanie filii i kierunku studiów „hodowla koni, jeździectwo i hipoterapia" z wykorzystaniem bazy w Jaroszówce i zaplecza w ODR w Piotrowicach. Ale pomysł nie wypalił z kilku przyczyn.

Redakcja:

Czym się profesor zajmuje jako naukowiec?

Profesor:

Pracuję w dużych zespołach interdyscyplinarnych, współpracuję m.in. z Politechniką Wrocławską czy Uniwersytetem Medycznym. Zajmuję się ostatnio badaniami nad sposobami ograniczania emisji odorów z ferm zwierzęcych, metodami wzbogacania mleka, jaj i mięsa w prozdrowotne składniki (np. kwasy omega-3, antyoksydanty, witaminy lipofilne) i technologią pozyskiwania z surowców rolnych bioaktywnych substancji,  które mogą mieć istotne znaczenie w profilaktyce chorób cywilizacyjnych.

Redakcja:

Czy ma Pan Profesor jeszcze czas na jakieś hobby?

Profesor:

Ostatnio polubiłem kilkudniowe wypady w Sudety lub nad Bałtyk. W ciszy zanurzam się w literaturze o tematyce historycznej, filozoficznej, no i oczywiście naukowej. Z racji zainteresowania kosmologią spotykam się od kilku lat z kosmonautą gen. M. Hermaszewskim. Mam wąskie grono przyjaciół, wyjeżdżamy poza Wrocław. Na aktywny sport czasu nie mam, ale korzystam z wrocławskiego parku wodnego. W czasie podróży służbowych po świecie, najczęściej zostaję kilka dni dłużej, aby poznać historię i kulturę danego narodu. Np. ostatnio byłem np. na południu Brazylii w Foz, na XVI Światowym Kongresie Technologii Żywości. Była okazja pojechać też na argentyńską stronę i zobaczyć jeden z cudów Świata - wodospady Iguacu. Duże wrażenie robi też  Rio de Janerio.

Rekacja:

Często odwiedza profesor Chojnów?

Profesor:

Jak żyli rodzice (w kwietniu br. zmarł mój ojciec w wieku ponad 103 lat) bywałem w Chojnowie 1-2 razy w m-cu. Ostatnio rzadziej, chociaż mieszka tu kuzynostwo.

Redakcja:

Jak postrzega  Profesor Chojnów?

Profesor:

Zadbane miasto, coraz bardziej kolorowe, zrewitalizowany Rynek, chyba jeden z piękniejszych  na Dolnym Śląsku. Widać rękę gospodarza, który potrafi zdobyć środki finansowe i je racjonalnie wykorzystać. Najważniejsze jest aby Chojnowianie nie opuszczali miasta, tu tworzyli swoja małą ojczyznę.

Redakcja:

A czego życzyć, poza zdrowiem, Panu profesorowi?

Profesor:

Powiem filozoficznie: oby rzeczywistość była piękniejsza od marzeń.