22 września odbył się finisaż w Muzeum Regionalnym w Chojnowie. Autorką prac o Chojnowie i jego okolicach jest Pani Alicja Niejska. "Akwarele - Pastele - Rysunki", to dzieła, które są architektoniczną i plastyczną opowieścią detali, kolorów i historii. Na prezentacji konterfektów pojawili się liczni goście w tym prof. dr hab. Jan Wiktor Sienkiewicz - historyk sztuki oraz burmistrz miasta Jan Serkies. Wszystkich zgromadzonych przywitał dyrektor Jerzy Janus. Słowem wstępu kustosz muzeum ukazał walory artystyczne prac plastyczki - architekta. 
Następnie profesor Sienkiewicz scharakteryzował i opowiedział o malarskich inspiracjach autorki: "Twórczość Pani Alicji Niejskiej jest tak naprawdę złożona z dwóch filarów jej wrażliwości, osobowości, tej artystycznej duszy, duszy plastyka, wrażliwego człowieka, na piękno przyrody, otaczającej architektury i jednocześnie człowieka o umyśle ścisłym". Malarski kunszt, to nie tylko pasja tworzenia, powrót do dziecięcych lat, to czas studiów i wpływ ważnych postaci nauki i sztuki. Prof. Sienkiewicz: "Po studiach bardzo dobrej szkoły architektonicznej ukończyła architekturę we Wrocławiu pod okiem i kierownictwem profesora Edmunda Małachowicza, wybitnego architekta, ważnego dla polskiej architektury zarówno przed II wojną światową, ale szczególnie po wojnie. Profesor prowadził zajęcia na Politechnice we Wrocławiu i kierował pracami, które właściwie przywróciły tkankę historyczną w obszarze architektonicznych zabytków Wrocławia. Był to artysta i architekt w jednej osobie. Teraz wiemy na pewno, że ta szkoła profesora Małachowicza i sam profesor wpłynął na twórczość Pani Niejskiej. Widać to oczywiście w jej warsztacie arty-stycznym. Różne prace, szkice, fragmenty miast, widoki architektury świeckiej, architektury sakralnej są zbudowane na solidnym fundamencie rysownika o zacięciu architektonicznym".
Prace Pani Alicji Niejskiej czarują formą, kreską i barwą: "Alicja Niejska jest również bardzo wrażliwa na kolor. Szkice wydawałoby się niedokończone, puszczone po malarsku świadczą o tym, że poprzez te prace jest prowokacja do dialogu pomiędzy artystą a tym, który na dzieło sztuki patrzy. 
Każdy odbiorca może interpretować, co w danej kompozycji jest ważnego, co ciekawego artystka w niej zawarła. Czy opowiada tylko i wyłącznie w sposób matematyczny o wartości architektonicznej konstrukcji danych obiektów architektonicznych czy zabytków gotyckich, barokowych, świeckich budowli lub widoków ogólnych, pierzei miast, ulic czy też mówi o pięknie, które jest werbalizowana sztuką Alicji Niejskiej. Właśnie te wątki łączy solidny warsztat architektoniczny, warsztat rysownika, zaangażowanego bardzo w deskę kreślarską. Widzieć poszczególne układy, fragmenty budynków, detalu architektonicznego, który często się pojawia, w twórczości Alicji Niejskiej ma w sobie sporo powiedziałbym nawet poezji". 
Stwierdził profesor Sienkiewicz, który odniósł się także do emocjonalnej wartości malowanych dzieł. Przekaz, nacechowany uczuciami, sentymentalnych powrotów i wspomnień staje się nie tylko spójnym rysem autobiograficznych nostalgii, ale także walorem malarskiego empatycznego patrzenia na okruchy historii: "Nie jest to tylko i wyłącznie suchy, matematyczny, architektoniczny, warsztat, albo rysunek, który ma tylko ilustrować, ale ma przede wszystkim pobudzać do odbioru wyższego, nawet mógłbym powiedzieć duchowego. Pojawiają się tam pejzaże dla przykładu nie tylko z Chojnowa czy z Legnicy, ale z małych miasteczek pod Chojnowem, pojawiają się wiatraki, trochę tu przypominające pejzaż holenderski. Alicja rozumie piękno zaklęte gdzieś w starej architekturze ginących krajobrazów architektonicznych i podaje nam je w sposób artystyczny".
Niezwykła opowieść barw wspomnień, kreski architekta i zmysłu plastyka. Obrazy autorki prac o Chojnowie i jego okolicach stały się niezwykłą opowieścią malarskich wizji. Drzemiąca dusza w każdym zakamarku artystycznego świata, ukazała swoją wrażliwość i sentyment. Kompozycje spójne, przekrój barw i malowniczych perspektyw codziennych widoków dla Chojnowian, oddaje piękno każdego elementu w sposób nietuzinkowy.
Pani Alicja Niejska podziękowała wszystkim gościom za przybycie. Swoje przemówienie skierowała jednak do dwojga najdroższych jej osób - nieżyjących rodziców. Talent małej dziewczynki został szybko rozpoznany przez mamę i tatę artystki. Dzięki wspaniałemu okresowi dzieciństwa przy-szła pani architekt wybrała drogę, w której połączyła zmysł plastyczki i matematyka. Efekt jej pracy i starań, to piękna wystawa obrazów w Muzeum Regionalnym w Chojnowie.
