Na 100.lecie powstania i 50.lecie reaktywacji

Na 11 grudnia, pracownicy Muzeum Regionalnego wyznaczyli datę uroczystych obchodów setnej rocznicy powstania muzeum i pięćdziesiątej rocznicy jego reaktywacji. Do tego święta przygotowywano się przez kilka tygodni. Uczczono je spotkaniem w gronie sympatyków tej placówki, koncertem muzyki dawnej i nagrodami dla wspierających w różnej formie działalność muzeum. Były gratulacje, kwiaty, życzenia i przemiła atmosfera tworzona przez ludzi z pasją, zamiłowaniem do tradycji i historii; ludzi pragnących pielęgnować i przekazywać kolejnym pokoleniom dzieje miasta, z którym zetknął ich szczęśliwy los.

- Setna rocznica powołania do życia muzeum w Chojnowie i pięćdziesięciolecie jego restytucji skłania do obejrzenia się wstecz i przypomnienia najważniejszych zdarzeń z jego bogatej tradycji – mówił obecny dyrektor muzeum Jerzy Janus. - Stanowi też doskonały asumpt do tego, by podziękować wszystkim tym, którzy w jakikolwiek sposób pomogli i pomagają muzeum. Lista osób, instytucji, firm, zakładów, które nas wspierają jest niezwykle długa, trudno byłoby wymienić nam wszystkich dobroczyńców. Upamiętnia ich honorowa tablica znajdująca się w Muzeum Regionalnym. Wszystkim serdecznie dziękujemy za okazaną nam pomoc.

W imieniu pracowników Muzeum Regionalnego mam zaszczyt podziękować także wszystkim Gościom przybyłym na uroczystość 11 grudnia i złożone nam życzenia. Korzystając również z okazji wszystkim Przyjaciołom Muzeum Regionalnego życzę Wesołych Świąt i Szczęśliwego Nowego Roku

Do organizowania muzeum w Chojnowie przystąpiono w 1903r. Na jego przyszłą siedzibę upatrzono sobie Basztę Tkaczy. Zbiory zaczęto gromadzić już od roku 1904. Pierwszym zabytkiem, jaki został odnotowany w inwentarzu założonym w 1907 r. było śląskie łoże z baldachimem. Uroczyste otwarcie muzeum, któremu nadano miano Alterthums-Museum czyli Muzeum Starożytności, nastąpiło o godzinie 11.00, w niedzielę 27 września 1908 roku. W chwili otwarcia zbiory muzeum liczyły 500 eksponatów. Kierownikiem muzeum i opiekunem zbiorów został Oskar Kundt, tutejszy nauczyciel matematyki, wieloletni dyrygent chóru, miłośnik archeologii. Na tym stanowisku pozostawał przez 33 lata, do roku 1943. Oskar Kundt już w 1925 roku podjął starania, by pozyskać na siedzibę muzeum dawny zamek Piastów legnicko-brzeskich. Po opuszczeniu go przez sąd grodzki zbiory w 1933 roku przeniesiono do nowego lokalu.

Kiedy opiekunem muzeów regionalnych został Gustav Barthel, historyk sztuki i dyrektor Zbiorów Sztuki Miasta Wrocławia, poczuwał się do obowiązku opracowania nowej koncepcji wystaw w chojnowskim muzeum. Barthel dokonał selekcji zbiorów, część uznał za mało wartościowe i wyłączył je z ekspozycji, pozostałe eksponaty podzielił na dwie grupy, jedną przyporządkował sztuce mieszczańskiej, drugą sztuce ludowe. Nowo urządzone ekspozycje w wyremontowanym zamku otwarto w sierpniu 1938 roku. W tym czasie muzeum liczyło 3733 pozycje główne.

Po wojnie, do 1950 roku w zamku mieściła się Zbiornica Księgozbiorów Zabezpieczonych Ministerstwa Oświaty, którą kierował, absolwent Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, dr filozofii Zygmunt Ryżewski. Od 1949 do 1950 roku znajdowała się tu także biblioteka. Po zamknięciu Zbiornicy, która zakończyła pracę przy zabezpieczaniu podworskich, szkolnych i prywatnych bibliotek i księgozbiorów, zamek w latach 1950- 1956 nie miał użytkowników. W roku 1956 tutejszy nauczyciel Józef Kapelczak zwrócił się do Muzeum Śląskiego, by wspomogło tutejszych pasjonatów historii, dążących do uruchomienia muzeum. W tym kręgu znaleźli się Juliusz Poźniak, Karol Krzeszowski, Kazimierz Kozak, Alfred, Żydek, Napiórkowski.

28 I 1957 roku zostało powołane Kierownictwo Muzeum Miejskiego przy Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Chojnowie. W marcu tego samego roku do Chojnowa przybyli pracownicy Muzeum Śląskiego, którzy na miejscu mieli określić, czy można odtworzyć placówkę. Ich przedstawiciel Józef Piątka, który wyselekcjonował część eksponatów. Wystawę oparł głównie na depozytach Muzeum Śląskiego, które uzupełnił ocalałymi zabytkami chojnowskimi.

Uroczyste otwarcie muzeum nastąpiło 25 stycznia 1959 r. po prawie trzech latach prac. Ekspozycje ulokowano w 15 salach. Wystawę otwierała prahistoria regionu, w następnych salach można było obejrzeć ekspozycję związaną z historią miasta, sztukę ludową. Można było wówczas obejrzeć zbiory archeologiczne, etnograficzne, rzemiosło artystyczne i sztukę cechową, militaria i ekspozycję związaną z historią miasta. Na wystawie pokazano około 300 zabytków. W pierwszym dniu muzeum odwiedziło 900 osób. Równocześnie zaczęto tworzyć księgozbiór, który liczy obecnie prawie 5.000 pozycji.

Pierwszym kierownikiem placówki, nazwanej Muzeum Ziemi Złotoryjskiej został Michał Rudziak, potem tę funkcję równie krótko, co jego poprzednik, pełnił Adam Kogut. Po nim funkcję kierownika objął Zygmunt Ryżewski. Pierwszym w pełni przygotowanym pracownikiem do kierowania tą placówką była absolwentka KUL Emilia Próchnicka.

Ważną datą w dziejach muzealnictwa jest rok 1999, wówczas to finansowane dotąd z Funduszu Rozwoju Kultury placówki przeszły w ręce na ogół biednych samorządów. Mimo sporych trudności, udało się jednak w latach 1990-95 zrealizować szeroko zakrojone badania archeologiczne i przeprowadzić remont większości sal w przyziemiu. W 1988 dzięki odważnej decyzji ówczesnego wojewódzkiego Konserwatora Zabytków Zdzisława Kurzei, do muzeum trafiły niezwykle cenne unikatowe sgraffitta z Zagrodna. Można zatem mówić także o sukcesach. W ostatnich latach udało się wreszcie po wielu latach rozwiązać problem ogrzewania muzeum. Dzięki Fundacji "Polska Miedź" i pomocy Urzędu Marszałkowskiego przeprowadzono konserwację portalu, w 2008 roku położono nowy dach i wykonano nowe elewacje na co miasto pozyskało środki z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a w roku bieżącym udało się, po 20 latach, dzięki przychylności burmistrza Chojnowa odświeżyć sale w muzeum.

W ostatnich latach za sprawą sponsorów udało się pozyskać sporo cennych eksponatów, związanych głównie z historią miasta. Najcenniejsze są dwa złote pierścienie odnalezione w Chojnowie w 1935, ofiarowane w 2008 roku do zbiorów muzeum przez pana Wolfganga Hoppego i Eberharda Kutznera. Nie mniej cenny jest kielich mszalny zakupiony do zbiorów dzięki wsparciu grupy dawnych mieszkańców Chojnowa pochodzenia niemieckiego i p. Elfriedy Strauch córki Oskara Kundta. I zupełnie wyjątkowy eksponat, jakim jest puchar chojnowskiego złotnika Balt. Pohla, zakupiony i przekazany do zbiorów prze Urząd Marszałkowski Urzędu Wojewódzkiego we Wrocławiu.

Muzeum Regionalne w Chojnowie zaprasza od wtorku do soboty w godz. 11.00 – 16.00 – wstęp bezpłatny

W niedziele Muzeum jest nieczynne