"Siedliskiem przyjaźni jest serce,
ale dochodzimy do niej drogą zrozumienia"
Takie motto przewodziło V wizycie mieszkańców niemieckiego miasta partnerskiego Egelsbach w Chojnowie w dniach 15 - 19 czerwca. Do tej wizyty przygotowywaliśmy się od dawna. Jej termin ustalono już pod koniec ubiegłego roku.
Program wizyty przygotowało Chojnowskie Stowarzyszenie Przyjaciół Miast Partnerskich.
Pierwszego dnia po przyjeździe goście zostali uroczyście powitani przez członków stowarzyszenia. Po wymianie uścisków, rozdaniu kopert z programem i identyfikatorami wspólnie zjedliśmy kolację, którą przygotowali członkowie stowarzyszenia. Była to też okazja do dalszej rozmowy, pytań o znajomych, którzy nie mogli przyjechać.
Po kolacji część gości zabrały rodziny goszczące, pozostali pojechali na nocleg do Piotrowic.
Czwartkowy program rozpoczął się uroczystą Mszą św. odprawioną częściowo
w języku niemieckim. Po wspólnym nabożeństwie rozpoczęła się w Domu Schrama część oficjalna. Gości powitał burmistrz Chojnowa Jan Serkies i Przewodniczący Rady Miejskiej Jan Skowroński. Ze strony niemieckiej głos zabrał były burmistrz Egelsbach, wielki przyjaciel Chojnowa i zarazem organizator wycieczki, niesamowity człowiek Rudi Moritz.
Dużą radość sprawił Rudi uczniom jednej z klas SP nr 4. Po Mszy wszedł do pobliskiej pizzerii i spontanicznie zasponsorował dzieciom pizzę oraz napoje, czym sprawił im radość, bo swoje pieniądze mogli przeznaczyć na dodatkowe przyjemności.
Tego dnia po południu goście zwiedzili Chojnów: kościoły, basztę tkaczy, muzeum.
Wieczorem zamiast kolacji, grill na świeżym powietrzu, a potem o 21-ej polsko-niemiecka strefa kibica. W pięknie przystrojonej w barwy obu państw sali w Piotrowicach wspólnie, w sympatycznej atmosferze, oglądaliśmy mecz Polska-Niemcy. Wcześniej każdy uczestnik typował wynik meczu. Tylko 1 osoba zrobiła to prawidłowo i wygrała nagrodę.
Piątek, to dzień wycieczek. Rano pojechaliśmy do Książa. Duże wrażenie zrobiła już sama bryła zamku, nie mniejsze - także wnętrza. Wszystkim podobały się wspaniałe komnaty, każdy z zainteresowaniem słuchał opowieści o historii zamku i o losach pięknej, lecz nieszczęśliwej księżnej Daisy von Pless.
Po spacerze na zamkowych tarasach pojechaliśmy do palmiarni. Tutaj wśród zieleni zjedliśmy obiad i po przechadzce wśród tropikalnych roślin pojechaliśmy do Jawora zwiedzić Kościół Pokoju. Obiekt zrobił na gościach duże wrażenie. Nasi niemieccy przyjaciele podziwiali kunszt ówczesnych budowniczych i bogato zdobione wnętrze. Zmęczeni, lecz pełni wrażeń wracaliśmy do Chojnowa.
W sobotę wybraliśmy się do Vitbisu w Złotoryi. Goście z Egelsbach chcieli zaopatrzyć się w bombki. Niestety, zakład nie stanął na wysokości zadania. mimo, że był uprzedzony o przyjeździe, przygotował bardzo skromną ofertę. Zawiedzeni pojechaliśmy do Legnicy. Tutaj czekał już na nas przewodnik, który w ciekawy sposób oprowadził nas po legnickich zabytkach. Jego opowieści wzbudziły duże zainteresowanie. Po obiedzie wróciliśmy do Chojnowa. Po krótkim wypoczynku - wieczorek pożegnalny. Otworzył go występ zespołu Karambol, który wszyscy przyjęli z entuzjazmem, a swój zachwyt wyrazili wielkimi brawami.
Niespodzianką dla Rudiego Moritza był wspaniały, okazały tort urodzinowy oraz obraz lokalnego artysty, które - z życzeniami od mieszkańców Chojnowa - podarował byłemu burmistrzowi Egelsbach Jan Serkies.
Po oficjalnej części i po kolacji przy dobrej muzyce (brawo zespół!) rozpoczęły się tańce. Przyjemnie było patrzeć, jak wspólnie bawią się Polacy i Niemcy, jak świetnie się rozumiemy.
W sobotnim programie uczestniczyła delegacja stowarzyszenia "Frauen auf dem Weg nach Europa" z Görlitz. Chojnowskie Stowarzyszenie Przyjaciół Miast Partnerskich i stowarzyszenie z Görlitz od wielu lat współpracują ze sobą. Razem podejmujemy wiele inicjatyw, które zbliżają nasze narody.
W niedzielę, po wspólnym pamiątkowym zdjęciu, wielu ciepłych słowach podziękowań i pożegnań, goście odjechali do Egelsbach. Rozstanie "osłodziło" zapro-szenie dla mieszkańców Chojnowa do złożenia partnerskiej wizyty w Egelsbach w przyszłym roku.
Wizyta mieszkańców naszego miasta partnerskiego była bardzo udana dzięki wsparciu Urzędu Miejskiego i sympatyków stowarzyszenia. Niemcy byli wzruszeni naszą gościnnością i serdecznością, starali się też ją odwzajemniać.
Dzięki takim bezpośrednim kontaktom mieszkańców miast partnerskich uczymy się rozumieć siebie nawzajem, niwelujemy uprzedzenia i budujemy trwałe przyjaźnie. To jest właśnie nasza "mała polityka". Ale czy nie jest ona równie ważna, jak ta pisana przez duże "P"?
